6 MARCA 2024

odszkodowanie za nieudane wakacje

odpowiedzialność biura podróży

Kiedy wypoczynek nie odpowiada ofercie zaakceptowanej przez Państwa w biurze podróży stacjonarnie albo kupionej on-line, należy pamiętać o jednym bardzo ważnym akcie prawnym.

Korzystający z usług biura podróży podlega ochronie wynikającej z ustawy z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2211).

Zgodnie z art. 48 ust. 1 w/w ustawy organizator turystyki – czyli biuro podróży – ponosi odpowiedzialność za wykonanie usług turystycznych objętych umową o udział w imprezie turystycznej, bez względu na to, czy usługi te mają być wykonane przez organizatora turystyki, czy przez innych dostawców usług turystycznych.

Z powyższego wynika, że w przypadku nieprawidłowości spowodowanych przez hotel, przewoźnika, animatorów, pośredników lub inne podmioty wykonujące dla Państwa usługi w ramach wykupionej wycieczki, możecie Państwo domagać się zapłaty konkretnej sumy pieniężnej nie od poszczególnych „dostawców” konkretnych usług, a bezpośrednio od biura podróży.

Prawa podróżnego.

W jednej z niedawno prowadzonych spraw, przyszło nam się zmierzyć właśnie z  tematyką odpowiedzialności biura podróży za nieudane wakacje.

Zanim jednak przejdziemy do analizy konkretnego przypadku, na wstępie należy wskazać jakie uprawnienia ma podróżny i kiedy należy je sygnalizować.

Podróżny ma przede wszystkim prawo do żądania usunięcia nieprawidłowości bezpośrednio w czasie trwania swojej wycieczki.

Zgodnie z art. 48 ust. 2 w/w ustawy podróżny zawiadamia organizatora turystyki niezwłocznie, w miarę możliwości w trakcie trwania imprezy turystycznej, z uwzględnieniem okoliczności danej sprawy, o stwierdzeniu niezgodności. W ust. 3 przywołanego artykułu czytamy, że jeżeli którakolwiek z usług turystycznych nie jest wykonywana zgodnie z umową o udział w imprezie turystycznej, organizator turystyki usuwa niezgodność, chyba że jest to niemożliwe albo wiąże się z kosztami, które są niewspółmiernie wysokie w stosunku do zakresu niezgodności i wartości usług turystycznych, których one dotyczą. W przypadku nieusunięcia niezgodności przepisy art. 50 stosuje się odpowiednio.

Jeśli biuro podróży zbywa podróżnego albo nie zastosuje się do jego żądań lub zastosowanie się do jego żądań będzie niemożliwe to wówczas podróży ma prawo do skorzystania z obniżenia ceny oraz do odszkodowania i zadośćuczynienia.

Zgodnie z art. 50 ust. 1 w/w ustawy podróżnemu przysługuje obniżka ceny za każdy okres, w trakcie którego stwierdzono niezgodność, chyba że została ona spowodowana wyłącznym działaniem lub zaniechaniem podróżnego. Dalsze uprawnienia wynikają z ust. 2 w/w artykułu, albowiem zgodnie z jego treścią Podróżnemu przysługuje odszkodowanie lub zadośćuczynienie za poniesione szkody lub krzywdy, których doznał w wyniku niezgodności. Organizator turystyki niezwłocznie wypłaca odszkodowanie lub zadośćuczynienie.

Podróżny może skutecznie dochodzić swoich praw w ciągu trzech lat od powzięcia wiadomości o nieprawidłowościach.

Wyliczenie wartości odszkodowania i zadośćuczynienia.

W takich sprawach z pomocą w ustaleniu wartości odszkodowania przychodzi nam tzw. Tabela frankfurcka. Dostępna pod adresem https://uokik.gov.pl/download.php?plik=16896

Tabela frankfurcka jest pomocniczym źródłem ustalenia wartości odszkodowania, z którego korzystają również sądy w Polsce.

W prowadzonej przez kancelarię sprawie wartość dochodzonych roszczeń została oszacowana właśnie w oparciu o w/w dokument na poziomie ok. 50% wartości wykupionej wycieczki.

Na ustaloną sumę składały się roszczenia wynikające z:

1) wad w wyposażeniu pokoju m. in. zbyt małej liczby mebli oraz wszechobecnych uszkodzeń,

2) nieprawidłowej obsługi m. in. zabrudzonych naczyń i stołów, długiego oczekiwania na posiłki,

3) pozostałych uchybień m. in. braku kortu tenisowego, zanieczyszczonej plaży, braku baru plażowego oraz innych instytucji rozrywkowych.

Przykłady:

  1. Różnica w odległości do plaży – od 5 % do 15 %.
  2. Różnica w sposobie zakwaterowania – od 5 % do 10 %.
  3. Pokój (uszkodzenia, wilgoć, pęknięcia) – od 10 % do 50%.
  4. Hałas – od 5 % do 25 % w dzień oraz w nocy, aż do 40 %.
  5. Wyżywienie – od 5 % do 30 %, przy zupełnym braku wyżywienia, aż do 50 %.
  6. Brak basenu lub zabrudzony basen – od 10 % do 20 %.
  7. Zanieczyszczona plaża – od 10 % do 20 %.
  8. Brak leżaków, parasoli – od 5 % do 10 %.
  9. Brak pilota wycieczki – standardowo do 15 %.
  10. Strata czasu przez konieczną przeprowadzkę – udziałowa cena podróży liczona za 1 dzień lub ½ dnia (w przypadku przeprowadzki w tym samym hotelu).
  11. Odlot przesunięty w czasie ponad 4 godziny – 5 %.

Oprócz kwoty odszkodowania podróżni otrzymają również ustaloną przez sąd kwotę zadośćuczynienia. Niestety jeśli chodzi o kwotę zadośćuczynienia jej precyzyjne ustalenie nigdy nie jest możliwe. Zależy bowiem od wielu czynników ich natężenia w jaki wpłynęły na wypoczynek. W orzecznictwie przyjmuje się natomiast, że kwota ta może być niższa w stosunku do małoletnich uczestników wycieczki.

Postępowanie dowodowe.

Jak każde roszczenie, również i to przeciwko organizatorowi turystyki należy udowodnić.

Jeśli chodzi o udowodnienie warunków zakwaterowania, stanu pokoju czy hotelu sprawa wygląda dosyć prosto i najwierniejszym dowodem będą tutaj wykonane przez podróżnych zdjęcia w stosunku do tego jak przedstawia się sprawa w broszurach, katalogach lub innych dokumentach zdjęciowych z oferty biura podróży.

Udowodnienie innych uchybień może być trudniejsze m. in. związane z jakością obsługi hotelowej lub rezydenta, natężenia hałasu, położenia hotelu. Oprócz dokumentacji zdjęciowej można w takich sprawach wykorzystywać również nagrania obrazu i dźwięku, korespondencję z rezydentem, hotelem lub z biurem podróży. Ostatecznym dowodem będą zawsze Państwa wyjaśnienia, natomiast nie należy upatrywać szansy na powodzenie takiej sprawy wyłącznie ograniczając się do takiego dowodu.

 

Bartosz Szymkowiak

Radca Prawny